Weet nog goed dat ik misdienaar werd en iemand van het kerkbestuur mij opleidde hiervoor,was net na de communie.
Reacties
Dag mevrouw Bruggeman.
Het waren juist deze dagen voor tot elkaar te komen,het is de periode voor elkaars wederzijds begrip geweest,veel meer kan ik daar eigenlijk niet zoveel anders van zeggen.!
Hartelijk dank voor je toelichting, Frans en mooi dat deze dagen hebben gezorgd voor meer verbondenheid.
Ook ik mag hopelijk reageren op hetgeen ik allemaal onder ogen krijgt over de groot en klein seminaries met de interne handelingen zoals inauguraties / ontgroeningen.
Bij de broeders op het groot seminarie Rolduc te Kerkrade heb ik ooit een Tanzaniaanse jongen gekend.door de taalachterstand had hij het daar al moeilijk genoeg daarom vond ik dit hele gedoe wat inauguratie,lees ontgroening ongepast.
Beste P. Straathof, hartelijk dank voor jouw reactie. Onze website staat open voor ieders reactie, dus dank. Wat sneu voor de jongen uit Tanzanië, waarschijnlijk kon hij door de taalachterstand het al niet volgen wat er gebeurde en dan word je ook nog op die manier ontgroend. Ik snap dat het voor jou ook ongepast overkwam. Heb je hem daarna hier nog over kunnen polsen wellicht?
Dank voor uw terug koppeling.
Deze toenmalige Tanzaniaanse priester student is en was erg op zichzelf.
Na zijn kleineren v.w.b.de eerder genoemde ontgroening leidde hij een "eigen " leven, echt contact maken was echter moeilijk uiteindelijk ging een ieder waarvoor ze kwamen,het priesterschap!
Dank P. Straathof, voor je aanvullende reactie. Hopelijk is zijn priesterschap hem goed bevallen.
Daar ik pastoor ben blijf ik met goedvinden en begrip anoniem, vroeger ben ik voor de opleiding priester op groot internaat Rolduc geweest we konden en mochten nooit praten van wat er intern gebeurde.
Als mannen onder elkaar is er altijd begrip geweest voor hetgeen daar in de vrije tijd overigens gebeurde en daar hoorde ook deze intieme zogeheten ontgroeningen bij,vaak tegen de wil in maar om er bij te horen liet men dit toe.
Vooraleer iemand als priester ingekleed werd kleede iemand van ons de persoon geheel uit en dan werd zo snel als mogelijk het priester boord om de nek vastgemaakt dit was het meest gênante onderdeel daarna werd hij verder gekleed met soutane en koorhemd dat is alles geweest.
Immers waren we er allemaal bij betrokken wat niet zeggen wil dat het goed was.
Hartelijk dank voor je reactie en voor het delen van je eerlijke verhaal. Heel begrijpelijk dat je dit anoniem hebt gedaan.
Bijzondere vondst deze website.
Ik ben Camiel Bergman en heb de volle zes jaren de priester op leiding gedaan op seminarie Rijsenburg te Driebergen provincie Utrecht.
Van enkele aspirant priesterstudenten waarmee ik op dit seminarie zat weet ik dat zij vanuit eigen wil meegedaan hebben met het toetreden in dit seminarie aan de ontgroeningen ikzelf heb er niet aan meegedaan voor de goede orde.
Dank voor je toevoeging bij dit verhaal Camiel.
Deze dagen voor Kerstmis doen me terugdenken aan de tijd dat ik eerstejaars priesterstudent was aan het seminarie van Haaren,na het lezen van al de verhalen herken ik net als een ieder de sociale cohesie onder elkaar wat teweeg werd gebracht door onder andere het meedoen met een ontgroening.
Als jongste telg onderging ik ook iets dergelijks destijds.
Bedankt voor je reactie Frans, maar zo te lezen heb jij er verder geen last van gehad, van de ontgroening? Maar zorgde het juist voor de samenhang.
Tot dit heb ik het nooit geschopt voor het seminarie was destijds koootknaap en vooral de kersttijd is altijd de leukste tijd van het jaar geweest voor mij.
Ooit heb ik met vijf jongens het Mattheüs Passion gezongen daarvoor enkele weken voor geoefend in de kerk.
De pastoor was hiervoor zo ingenomen dat hij daarvoor misdienaar kleding beschikbaar stelde voor ons zo kregen wij rode toga s en een superply aan en een wit stijf boordje om,juist in de kersttijd denk ik er nog altijd aan terug.
Wat een mooie herinnering Henk en wat zullen jullie trots geweest zijn om in jullie kleding de Mattheüs Passion te mogen zingen.
Dag beste mensen,te beginnen met alles wat wenselijk is dit jaar.
Veel is inmiddels wel duidelijk geworden voor wat betreft de inauguratie van beginnende priesters,toen ik verhuisde van vronesteyn te Voorburg naar Haaren was ik als seminarist verbaasd hoe verschillend het was in tegenstelling tot Voorburg voor wat betreft gastvrijheid en openheid.
Het heeft achteraf mij goed gedaan wat resulteerde toe te geven dat ik homoseksueel ben.
Met vr.gr.Bennie Huisman
Vooral in de beginfase van mijn priesteropleiding op Rolduc ben ik teleurgesteld geweest,het aftuigen,lees uitkleden tot op de onderbroek toe is voor velen een gênante ervaring die nog altijd in mijn geheugen staat gegrift.
Dat kunnen wij ons goed voorstellen, Jan. Hartelijk dank voor je reactie en ook Bennie bedankt nog voor je bijdrage. In welk opzicht verschilde Haaren van Voorburg? Waar vond je meer gastvrijheid en openheid?
Dag Lisette,vanwege mijn geaardheid heb ik na enige tijd voor seminarie Haaren gekozen dit is niet gemakkelijk geweest de begintijd maar voelde me meer en meer geaccepteerd nadat ik me vol overgave heb laten meeslepen ten tijde de ontgroening die overigens geheel uit eigen wil geschiede.
Vriendelijke groeten Ben Huisman
Dat zal vast niet gemakkelijk geweest zijn Ben, die begintijd. Maar wel fijn om te lezen dat je het goed doorgekomen bent en de ontgroening geheel vanuit eigen wil doorstaan hebt.
Vooropgesteld dat ieder seminarie ter goede trouw en eerbied hun leerlingen een gedegen opleiding naar het priesterschap gaven.
Voor mij begon het priesterschap zoals zoveel jongemannen op seminarie waarvan ik uit eerbied en respect de naam ervan niet zal benoemen daar ook op deze leerschool ontgroeningen plaatsvonden.
Dag,was van 1956 tot en met 1962 priester student op Seminarie Haaren.
Ook hier waren destijds de veel besproken inkomers welke vaak de inslag hadden van de veelbesproken misstanden gerelateerd aan een kerk enz.
Veelvoorkomd was de ontkleding waarna iemand a publiekelijk een soutane aan gedaan kreeg en door de gladmakende binnenvoering die kil aanvoelde de koude rillingen had hier is nooit of te nimmer met iemand buiten de muren gepraat zo schandelijk is het geweest.
Wat erg Daniël en Piet, dat ook jullie bekend zijn met deze ontgroeningen. Die zouden echt nooit op die manier hebben moeten plaatsvinden.
Reacties
Dag mevrouw Bruggeman.
Het waren juist deze dagen voor tot elkaar te komen,het is de periode voor elkaars wederzijds begrip geweest,veel meer kan ik daar eigenlijk niet zoveel anders van zeggen.!
Hartelijk dank voor je toelichting, Frans en mooi dat deze dagen hebben gezorgd voor meer verbondenheid.
Ook ik mag hopelijk reageren op hetgeen ik allemaal onder ogen krijgt over de groot en klein seminaries met de interne handelingen zoals inauguraties / ontgroeningen.
Bij de broeders op het groot seminarie Rolduc te Kerkrade heb ik ooit een Tanzaniaanse jongen gekend.door de taalachterstand had hij het daar al moeilijk genoeg daarom vond ik dit hele gedoe wat inauguratie,lees ontgroening ongepast.
Beste P. Straathof, hartelijk dank voor jouw reactie. Onze website staat open voor ieders reactie, dus dank. Wat sneu voor de jongen uit Tanzanië, waarschijnlijk kon hij door de taalachterstand het al niet volgen wat er gebeurde en dan word je ook nog op die manier ontgroend. Ik snap dat het voor jou ook ongepast overkwam. Heb je hem daarna hier nog over kunnen polsen wellicht?
Dank voor uw terug koppeling.
Deze toenmalige Tanzaniaanse priester student is en was erg op zichzelf.
Na zijn kleineren v.w.b.de eerder genoemde ontgroening leidde hij een "eigen " leven, echt contact maken was echter moeilijk uiteindelijk ging een ieder waarvoor ze kwamen,het priesterschap!
Dank P. Straathof, voor je aanvullende reactie. Hopelijk is zijn priesterschap hem goed bevallen.
Daar ik pastoor ben blijf ik met goedvinden en begrip anoniem, vroeger ben ik voor de opleiding priester op groot internaat Rolduc geweest we konden en mochten nooit praten van wat er intern gebeurde.
Als mannen onder elkaar is er altijd begrip geweest voor hetgeen daar in de vrije tijd overigens gebeurde en daar hoorde ook deze intieme zogeheten ontgroeningen bij,vaak tegen de wil in maar om er bij te horen liet men dit toe.
Vooraleer iemand als priester ingekleed werd kleede iemand van ons de persoon geheel uit en dan werd zo snel als mogelijk het priester boord om de nek vastgemaakt dit was het meest gênante onderdeel daarna werd hij verder gekleed met soutane en koorhemd dat is alles geweest.
Immers waren we er allemaal bij betrokken wat niet zeggen wil dat het goed was.
Hartelijk dank voor je reactie en voor het delen van je eerlijke verhaal. Heel begrijpelijk dat je dit anoniem hebt gedaan.
Bijzondere vondst deze website.
Ik ben Camiel Bergman en heb de volle zes jaren de priester op leiding gedaan op seminarie Rijsenburg te Driebergen provincie Utrecht.
Van enkele aspirant priesterstudenten waarmee ik op dit seminarie zat weet ik dat zij vanuit eigen wil meegedaan hebben met het toetreden in dit seminarie aan de ontgroeningen ikzelf heb er niet aan meegedaan voor de goede orde.
Dank voor je toevoeging bij dit verhaal Camiel.
Deze dagen voor Kerstmis doen me terugdenken aan de tijd dat ik eerstejaars priesterstudent was aan het seminarie van Haaren,na het lezen van al de verhalen herken ik net als een ieder de sociale cohesie onder elkaar wat teweeg werd gebracht door onder andere het meedoen met een ontgroening.
Als jongste telg onderging ik ook iets dergelijks destijds.
Bedankt voor je reactie Frans, maar zo te lezen heb jij er verder geen last van gehad, van de ontgroening? Maar zorgde het juist voor de samenhang.
Tot dit heb ik het nooit geschopt voor het seminarie was destijds koootknaap en vooral de kersttijd is altijd de leukste tijd van het jaar geweest voor mij.
Ooit heb ik met vijf jongens het Mattheüs Passion gezongen daarvoor enkele weken voor geoefend in de kerk.
De pastoor was hiervoor zo ingenomen dat hij daarvoor misdienaar kleding beschikbaar stelde voor ons zo kregen wij rode toga s en een superply aan en een wit stijf boordje om,juist in de kersttijd denk ik er nog altijd aan terug.
Wat een mooie herinnering Henk en wat zullen jullie trots geweest zijn om in jullie kleding de Mattheüs Passion te mogen zingen.
Dag beste mensen,te beginnen met alles wat wenselijk is dit jaar.
Veel is inmiddels wel duidelijk geworden voor wat betreft de inauguratie van beginnende priesters,toen ik verhuisde van vronesteyn te Voorburg naar Haaren was ik als seminarist verbaasd hoe verschillend het was in tegenstelling tot Voorburg voor wat betreft gastvrijheid en openheid.
Het heeft achteraf mij goed gedaan wat resulteerde toe te geven dat ik homoseksueel ben.
Met vr.gr.Bennie Huisman
Vooral in de beginfase van mijn priesteropleiding op Rolduc ben ik teleurgesteld geweest,het aftuigen,lees uitkleden tot op de onderbroek toe is voor velen een gênante ervaring die nog altijd in mijn geheugen staat gegrift.
Dat kunnen wij ons goed voorstellen, Jan. Hartelijk dank voor je reactie en ook Bennie bedankt nog voor je bijdrage. In welk opzicht verschilde Haaren van Voorburg? Waar vond je meer gastvrijheid en openheid?
Dag Lisette,vanwege mijn geaardheid heb ik na enige tijd voor seminarie Haaren gekozen dit is niet gemakkelijk geweest de begintijd maar voelde me meer en meer geaccepteerd nadat ik me vol overgave heb laten meeslepen ten tijde de ontgroening die overigens geheel uit eigen wil geschiede.
Vriendelijke groeten Ben Huisman
Dat zal vast niet gemakkelijk geweest zijn Ben, die begintijd. Maar wel fijn om te lezen dat je het goed doorgekomen bent en de ontgroening geheel vanuit eigen wil doorstaan hebt.
Vooropgesteld dat ieder seminarie ter goede trouw en eerbied hun leerlingen een gedegen opleiding naar het priesterschap gaven.
Voor mij begon het priesterschap zoals zoveel jongemannen op seminarie waarvan ik uit eerbied en respect de naam ervan niet zal benoemen daar ook op deze leerschool ontgroeningen plaatsvonden.
Dag,was van 1956 tot en met 1962 priester student op Seminarie Haaren.
Ook hier waren destijds de veel besproken inkomers welke vaak de inslag hadden van de veelbesproken misstanden gerelateerd aan een kerk enz.
Veelvoorkomd was de ontkleding waarna iemand a publiekelijk een soutane aan gedaan kreeg en door de gladmakende binnenvoering die kil aanvoelde de koude rillingen had hier is nooit of te nimmer met iemand buiten de muren gepraat zo schandelijk is het geweest.
Wat erg Daniël en Piet, dat ook jullie bekend zijn met deze ontgroeningen. Die zouden echt nooit op die manier hebben moeten plaatsvinden.
Reactie toevoegen