Weet nog goed dat ik misdienaar werd en iemand van het kerkbestuur mij opleidde hiervoor,was net na de communie.
Reacties
Dag mevrouw Bruggeman.
Het waren juist deze dagen voor tot elkaar te komen,het is de periode voor elkaars wederzijds begrip geweest,veel meer kan ik daar eigenlijk niet zoveel anders van zeggen.!
Hartelijk dank voor je toelichting, Frans en mooi dat deze dagen hebben gezorgd voor meer verbondenheid.
Ook ik mag hopelijk reageren op hetgeen ik allemaal onder ogen krijgt over de groot en klein seminaries met de interne handelingen zoals inauguraties / ontgroeningen.
Bij de broeders op het groot seminarie Rolduc te Kerkrade heb ik ooit een Tanzaniaanse jongen gekend.door de taalachterstand had hij het daar al moeilijk genoeg daarom vond ik dit hele gedoe wat inauguratie,lees ontgroening ongepast.
Beste P. Straathof, hartelijk dank voor jouw reactie. Onze website staat open voor ieders reactie, dus dank. Wat sneu voor de jongen uit Tanzanië, waarschijnlijk kon hij door de taalachterstand het al niet volgen wat er gebeurde en dan word je ook nog op die manier ontgroend. Ik snap dat het voor jou ook ongepast overkwam. Heb je hem daarna hier nog over kunnen polsen wellicht?
Dank voor uw terug koppeling.
Deze toenmalige Tanzaniaanse priester student is en was erg op zichzelf.
Na zijn kleineren v.w.b.de eerder genoemde ontgroening leidde hij een "eigen " leven, echt contact maken was echter moeilijk uiteindelijk ging een ieder waarvoor ze kwamen,het priesterschap!
Dank P. Straathof, voor je aanvullende reactie. Hopelijk is zijn priesterschap hem goed bevallen.
Daar ik pastoor ben blijf ik met goedvinden en begrip anoniem, vroeger ben ik voor de opleiding priester op groot internaat Rolduc geweest we konden en mochten nooit praten van wat er intern gebeurde.
Als mannen onder elkaar is er altijd begrip geweest voor hetgeen daar in de vrije tijd overigens gebeurde en daar hoorde ook deze intieme zogeheten ontgroeningen bij,vaak tegen de wil in maar om er bij te horen liet men dit toe.
Vooraleer iemand als priester ingekleed werd kleede iemand van ons de persoon geheel uit en dan werd zo snel als mogelijk het priester boord om de nek vastgemaakt dit was het meest gênante onderdeel daarna werd hij verder gekleed met soutane en koorhemd dat is alles geweest.
Immers waren we er allemaal bij betrokken wat niet zeggen wil dat het goed was.
Hartelijk dank voor je reactie en voor het delen van je eerlijke verhaal. Heel begrijpelijk dat je dit anoniem hebt gedaan.
Bijzondere vondst deze website.
Ik ben Camiel Bergman en heb de volle zes jaren de priester op leiding gedaan op seminarie Rijsenburg te Driebergen provincie Utrecht.
Van enkele aspirant priesterstudenten waarmee ik op dit seminarie zat weet ik dat zij vanuit eigen wil meegedaan hebben met het toetreden in dit seminarie aan de ontgroeningen ikzelf heb er niet aan meegedaan voor de goede orde.
Dank voor je toevoeging bij dit verhaal Camiel.
Deze dagen voor Kerstmis doen me terugdenken aan de tijd dat ik eerstejaars priesterstudent was aan het seminarie van Haaren,na het lezen van al de verhalen herken ik net als een ieder de sociale cohesie onder elkaar wat teweeg werd gebracht door onder andere het meedoen met een ontgroening.
Als jongste telg onderging ik ook iets dergelijks destijds.
Bedankt voor je reactie Frans, maar zo te lezen heb jij er verder geen last van gehad, van de ontgroening? Maar zorgde het juist voor de samenhang.
Tot dit heb ik het nooit geschopt voor het seminarie was destijds koootknaap en vooral de kersttijd is altijd de leukste tijd van het jaar geweest voor mij.
Ooit heb ik met vijf jongens het Mattheüs Passion gezongen daarvoor enkele weken voor geoefend in de kerk.
De pastoor was hiervoor zo ingenomen dat hij daarvoor misdienaar kleding beschikbaar stelde voor ons zo kregen wij rode toga s en een superply aan en een wit stijf boordje om,juist in de kersttijd denk ik er nog altijd aan terug.
Wat een mooie herinnering Henk en wat zullen jullie trots geweest zijn om in jullie kleding de Mattheüs Passion te mogen zingen.
Dag beste mensen,te beginnen met alles wat wenselijk is dit jaar.
Veel is inmiddels wel duidelijk geworden voor wat betreft de inauguratie van beginnende priesters,toen ik verhuisde van vronesteyn te Voorburg naar Haaren was ik als seminarist verbaasd hoe verschillend het was in tegenstelling tot Voorburg voor wat betreft gastvrijheid en openheid.
Het heeft achteraf mij goed gedaan wat resulteerde toe te geven dat ik homoseksueel ben.
Met vr.gr.Bennie Huisman
Vooral in de beginfase van mijn priesteropleiding op Rolduc ben ik teleurgesteld geweest,het aftuigen,lees uitkleden tot op de onderbroek toe is voor velen een gênante ervaring die nog altijd in mijn geheugen staat gegrift.
Dat kunnen wij ons goed voorstellen, Jan. Hartelijk dank voor je reactie en ook Bennie bedankt nog voor je bijdrage. In welk opzicht verschilde Haaren van Voorburg? Waar vond je meer gastvrijheid en openheid?
Dag Lisette,vanwege mijn geaardheid heb ik na enige tijd voor seminarie Haaren gekozen dit is niet gemakkelijk geweest de begintijd maar voelde me meer en meer geaccepteerd nadat ik me vol overgave heb laten meeslepen ten tijde de ontgroening die overigens geheel uit eigen wil geschiede.
Vriendelijke groeten Ben Huisman
Dat zal vast niet gemakkelijk geweest zijn Ben, die begintijd. Maar wel fijn om te lezen dat je het goed doorgekomen bent en de ontgroening geheel vanuit eigen wil doorstaan hebt.
Vooropgesteld dat ieder seminarie ter goede trouw en eerbied hun leerlingen een gedegen opleiding naar het priesterschap gaven.
Voor mij begon het priesterschap zoals zoveel jongemannen op seminarie waarvan ik uit eerbied en respect de naam ervan niet zal benoemen daar ook op deze leerschool ontgroeningen plaatsvonden.
Dag,was van 1956 tot en met 1962 priester student op Seminarie Haaren.
Ook hier waren destijds de veel besproken inkomers welke vaak de inslag hadden van de veelbesproken misstanden gerelateerd aan een kerk enz.
Veelvoorkomd was de ontkleding waarna iemand a publiekelijk een soutane aan gedaan kreeg en door de gladmakende binnenvoering die kil aanvoelde de koude rillingen had hier is nooit of te nimmer met iemand buiten de muren gepraat zo schandelijk is het geweest.
Wat erg Daniël en Piet, dat ook jullie bekend zijn met deze ontgroeningen. Die zouden echt nooit op die manier hebben moeten plaatsvinden.
Ook ik ben van Brabants katholiek komaf,wil reageren op dhr van der Horst en andere oud- priester studenten.
Vanuit wat voor oogpunt dit gedaan werd is mij nooit duidelijk geweest als ik het allemaal lees herken ik deze zogeheten ontgroening traditie maar al te goed.
Van gr.seminarie Rolduc die ik geheel doorlopen heb is bekend dat daar met schering en inslag een gedoneerde soutane is gebruikt met de ontgroening.
Toen ik op het seminarie van Haaren was kreeg niemand buiten de muren te horen hoe het er aan toe ging bij de nieuwkomers,met name deze kwetsbare jongens zijn toen gebruikt omwille de toch wel seksuele frustraties welke onderdrukt werden door het celibatair leven.
Duidelijk voor mij is dat er jongens gebruikt zijn welke hun seksuele ontwikkeling nog niet voltooid was maar zichzelf als het ware overgaven waarbij gevorderde priester studenten toekeken ten tijde van het naakt aankleden met een soutane, zichtbaar zichzelf onder controle houden kwam dan voor zodra de soutane over het naakte lichaam drapeerde, sommige van hen zag ik trillen of schokken als er een hoogtepunt was dan schaamde zo iemand zich als het ware dood,ikzelf ben hierdoor erg beschadigd alhoewel ik deze tijd waarin ik zat afgemaakt en tot priester gewijd.
Bedankt voor jullie reacties, Frans en Piet. Heel naar dat ook jullie de ontgroeningen mee hebben moeten maken. We kunnen ons voorstellen dat dit een grote impact op jullie heeft gehad.
Op groot seminarie Haaren zijn met name de jongste jongens min of meer vernederd om zo te zeggen,ik lees hier ontzettend veel van al heeft niet alles betrekking van dit seminarie.
Voor de goede orde zou ik willen zeggen dat ik met mijn verblijf van zes jaar verder geen misstanden meegemaakt hebt op Haaren
om terug te komen op dat woord vernedering,het is mij bekend dat je je eenmalig hoefde te uit te kleden dit alleen als je het zelf wilde.
Vooraleer iemand ingekleed werd kreeg degene als eerste een op een victoriaanse lijkende witte boord omgedaan en dat maakte het je onmogelijk om je kin te laten zakken zo keek hij letterlijk en figuurlijk uit de hoogte neer op ons dat leverde hilarische beelden op tijdens het inkleden met de soutane en koorhemd.
Hartelijk dank voor het delen van je herinneringen, Klaas. Fijn dat je zelf verder (naast die vernederingen) in Haaren geen misstanden hebt meegemaakt.
Zover heb ik het nooit gebracht voor een Seminarie al heb ik daarvoor wel in de kinderschoenen gestaan als misdienaar.
Voordat ik zover was om te dienen kreeg ik het confiteor en het suscipiat te leren dit moest je uit het hoofd kennen alsmede Latijn.
Bij ons aan de Sint Servatius parochie in Schijndel was er toen een zuster van het klooster naast de kerk kosteres zij geboot ons een gitzwarte pyama en kousen met pantoffels te dragen anders zouden we te onzedelijk gekleed zijn voor een toog en superplie te dragen.
Als toen nog amper tienjarige kreeg ik ook een witte boord te dragen als deze te stak omgedaan werd door de zuster had ik daar de hele tijd last van maar durfde het niet te zeggen uit angst om geen misdienaar te mogen zijn.
Maar terugkijkend is het een fijne en leerzame tijd geweest waar ik tijdens het wekelijkse kerkbezoek nog altijd aan terugdenk dit mede door deze tijd!
Wat een mooie herinnering Gerard, behalve dan de boord die wel eens te strak zat. Mooi om te lezen dat jij er zo goed op terugkijkt en er veel geleerd hebt.
Reacties
Dag mevrouw Bruggeman.
Het waren juist deze dagen voor tot elkaar te komen,het is de periode voor elkaars wederzijds begrip geweest,veel meer kan ik daar eigenlijk niet zoveel anders van zeggen.!
Hartelijk dank voor je toelichting, Frans en mooi dat deze dagen hebben gezorgd voor meer verbondenheid.
Ook ik mag hopelijk reageren op hetgeen ik allemaal onder ogen krijgt over de groot en klein seminaries met de interne handelingen zoals inauguraties / ontgroeningen.
Bij de broeders op het groot seminarie Rolduc te Kerkrade heb ik ooit een Tanzaniaanse jongen gekend.door de taalachterstand had hij het daar al moeilijk genoeg daarom vond ik dit hele gedoe wat inauguratie,lees ontgroening ongepast.
Beste P. Straathof, hartelijk dank voor jouw reactie. Onze website staat open voor ieders reactie, dus dank. Wat sneu voor de jongen uit Tanzanië, waarschijnlijk kon hij door de taalachterstand het al niet volgen wat er gebeurde en dan word je ook nog op die manier ontgroend. Ik snap dat het voor jou ook ongepast overkwam. Heb je hem daarna hier nog over kunnen polsen wellicht?
Dank voor uw terug koppeling.
Deze toenmalige Tanzaniaanse priester student is en was erg op zichzelf.
Na zijn kleineren v.w.b.de eerder genoemde ontgroening leidde hij een "eigen " leven, echt contact maken was echter moeilijk uiteindelijk ging een ieder waarvoor ze kwamen,het priesterschap!
Dank P. Straathof, voor je aanvullende reactie. Hopelijk is zijn priesterschap hem goed bevallen.
Daar ik pastoor ben blijf ik met goedvinden en begrip anoniem, vroeger ben ik voor de opleiding priester op groot internaat Rolduc geweest we konden en mochten nooit praten van wat er intern gebeurde.
Als mannen onder elkaar is er altijd begrip geweest voor hetgeen daar in de vrije tijd overigens gebeurde en daar hoorde ook deze intieme zogeheten ontgroeningen bij,vaak tegen de wil in maar om er bij te horen liet men dit toe.
Vooraleer iemand als priester ingekleed werd kleede iemand van ons de persoon geheel uit en dan werd zo snel als mogelijk het priester boord om de nek vastgemaakt dit was het meest gênante onderdeel daarna werd hij verder gekleed met soutane en koorhemd dat is alles geweest.
Immers waren we er allemaal bij betrokken wat niet zeggen wil dat het goed was.
Hartelijk dank voor je reactie en voor het delen van je eerlijke verhaal. Heel begrijpelijk dat je dit anoniem hebt gedaan.
Bijzondere vondst deze website.
Ik ben Camiel Bergman en heb de volle zes jaren de priester op leiding gedaan op seminarie Rijsenburg te Driebergen provincie Utrecht.
Van enkele aspirant priesterstudenten waarmee ik op dit seminarie zat weet ik dat zij vanuit eigen wil meegedaan hebben met het toetreden in dit seminarie aan de ontgroeningen ikzelf heb er niet aan meegedaan voor de goede orde.
Dank voor je toevoeging bij dit verhaal Camiel.
Deze dagen voor Kerstmis doen me terugdenken aan de tijd dat ik eerstejaars priesterstudent was aan het seminarie van Haaren,na het lezen van al de verhalen herken ik net als een ieder de sociale cohesie onder elkaar wat teweeg werd gebracht door onder andere het meedoen met een ontgroening.
Als jongste telg onderging ik ook iets dergelijks destijds.
Bedankt voor je reactie Frans, maar zo te lezen heb jij er verder geen last van gehad, van de ontgroening? Maar zorgde het juist voor de samenhang.
Tot dit heb ik het nooit geschopt voor het seminarie was destijds koootknaap en vooral de kersttijd is altijd de leukste tijd van het jaar geweest voor mij.
Ooit heb ik met vijf jongens het Mattheüs Passion gezongen daarvoor enkele weken voor geoefend in de kerk.
De pastoor was hiervoor zo ingenomen dat hij daarvoor misdienaar kleding beschikbaar stelde voor ons zo kregen wij rode toga s en een superply aan en een wit stijf boordje om,juist in de kersttijd denk ik er nog altijd aan terug.
Wat een mooie herinnering Henk en wat zullen jullie trots geweest zijn om in jullie kleding de Mattheüs Passion te mogen zingen.
Dag beste mensen,te beginnen met alles wat wenselijk is dit jaar.
Veel is inmiddels wel duidelijk geworden voor wat betreft de inauguratie van beginnende priesters,toen ik verhuisde van vronesteyn te Voorburg naar Haaren was ik als seminarist verbaasd hoe verschillend het was in tegenstelling tot Voorburg voor wat betreft gastvrijheid en openheid.
Het heeft achteraf mij goed gedaan wat resulteerde toe te geven dat ik homoseksueel ben.
Met vr.gr.Bennie Huisman
Vooral in de beginfase van mijn priesteropleiding op Rolduc ben ik teleurgesteld geweest,het aftuigen,lees uitkleden tot op de onderbroek toe is voor velen een gênante ervaring die nog altijd in mijn geheugen staat gegrift.
Dat kunnen wij ons goed voorstellen, Jan. Hartelijk dank voor je reactie en ook Bennie bedankt nog voor je bijdrage. In welk opzicht verschilde Haaren van Voorburg? Waar vond je meer gastvrijheid en openheid?
Dag Lisette,vanwege mijn geaardheid heb ik na enige tijd voor seminarie Haaren gekozen dit is niet gemakkelijk geweest de begintijd maar voelde me meer en meer geaccepteerd nadat ik me vol overgave heb laten meeslepen ten tijde de ontgroening die overigens geheel uit eigen wil geschiede.
Vriendelijke groeten Ben Huisman
Dat zal vast niet gemakkelijk geweest zijn Ben, die begintijd. Maar wel fijn om te lezen dat je het goed doorgekomen bent en de ontgroening geheel vanuit eigen wil doorstaan hebt.
Vooropgesteld dat ieder seminarie ter goede trouw en eerbied hun leerlingen een gedegen opleiding naar het priesterschap gaven.
Voor mij begon het priesterschap zoals zoveel jongemannen op seminarie waarvan ik uit eerbied en respect de naam ervan niet zal benoemen daar ook op deze leerschool ontgroeningen plaatsvonden.
Dag,was van 1956 tot en met 1962 priester student op Seminarie Haaren.
Ook hier waren destijds de veel besproken inkomers welke vaak de inslag hadden van de veelbesproken misstanden gerelateerd aan een kerk enz.
Veelvoorkomd was de ontkleding waarna iemand a publiekelijk een soutane aan gedaan kreeg en door de gladmakende binnenvoering die kil aanvoelde de koude rillingen had hier is nooit of te nimmer met iemand buiten de muren gepraat zo schandelijk is het geweest.
Wat erg Daniël en Piet, dat ook jullie bekend zijn met deze ontgroeningen. Die zouden echt nooit op die manier hebben moeten plaatsvinden.
Ook ik ben van Brabants katholiek komaf,wil reageren op dhr van der Horst en andere oud- priester studenten.
Vanuit wat voor oogpunt dit gedaan werd is mij nooit duidelijk geweest als ik het allemaal lees herken ik deze zogeheten ontgroening traditie maar al te goed.
Van gr.seminarie Rolduc die ik geheel doorlopen heb is bekend dat daar met schering en inslag een gedoneerde soutane is gebruikt met de ontgroening.
Toen ik op het seminarie van Haaren was kreeg niemand buiten de muren te horen hoe het er aan toe ging bij de nieuwkomers,met name deze kwetsbare jongens zijn toen gebruikt omwille de toch wel seksuele frustraties welke onderdrukt werden door het celibatair leven.
Duidelijk voor mij is dat er jongens gebruikt zijn welke hun seksuele ontwikkeling nog niet voltooid was maar zichzelf als het ware overgaven waarbij gevorderde priester studenten toekeken ten tijde van het naakt aankleden met een soutane, zichtbaar zichzelf onder controle houden kwam dan voor zodra de soutane over het naakte lichaam drapeerde, sommige van hen zag ik trillen of schokken als er een hoogtepunt was dan schaamde zo iemand zich als het ware dood,ikzelf ben hierdoor erg beschadigd alhoewel ik deze tijd waarin ik zat afgemaakt en tot priester gewijd.
Bedankt voor jullie reacties, Frans en Piet. Heel naar dat ook jullie de ontgroeningen mee hebben moeten maken. We kunnen ons voorstellen dat dit een grote impact op jullie heeft gehad.
Op groot seminarie Haaren zijn met name de jongste jongens min of meer vernederd om zo te zeggen,ik lees hier ontzettend veel van al heeft niet alles betrekking van dit seminarie.
Voor de goede orde zou ik willen zeggen dat ik met mijn verblijf van zes jaar verder geen misstanden meegemaakt hebt op Haaren
om terug te komen op dat woord vernedering,het is mij bekend dat je je eenmalig hoefde te uit te kleden dit alleen als je het zelf wilde.
Vooraleer iemand ingekleed werd kreeg degene als eerste een op een victoriaanse lijkende witte boord omgedaan en dat maakte het je onmogelijk om je kin te laten zakken zo keek hij letterlijk en figuurlijk uit de hoogte neer op ons dat leverde hilarische beelden op tijdens het inkleden met de soutane en koorhemd.
Hartelijk dank voor het delen van je herinneringen, Klaas. Fijn dat je zelf verder (naast die vernederingen) in Haaren geen misstanden hebt meegemaakt.
Zover heb ik het nooit gebracht voor een Seminarie al heb ik daarvoor wel in de kinderschoenen gestaan als misdienaar.
Voordat ik zover was om te dienen kreeg ik het confiteor en het suscipiat te leren dit moest je uit het hoofd kennen alsmede Latijn.
Bij ons aan de Sint Servatius parochie in Schijndel was er toen een zuster van het klooster naast de kerk kosteres zij geboot ons een gitzwarte pyama en kousen met pantoffels te dragen anders zouden we te onzedelijk gekleed zijn voor een toog en superplie te dragen.
Als toen nog amper tienjarige kreeg ik ook een witte boord te dragen als deze te stak omgedaan werd door de zuster had ik daar de hele tijd last van maar durfde het niet te zeggen uit angst om geen misdienaar te mogen zijn.
Maar terugkijkend is het een fijne en leerzame tijd geweest waar ik tijdens het wekelijkse kerkbezoek nog altijd aan terugdenk dit mede door deze tijd!
Wat een mooie herinnering Gerard, behalve dan de boord die wel eens te strak zat. Mooi om te lezen dat jij er zo goed op terugkijkt en er veel geleerd hebt.
Reactie toevoegen